49-inch-televisie Aankoopadvies: zo kies je het juiste product
- Belangrijke feiten
- 49 inch is een van de meest voorkomende schermdiagonalen voor televisies.
- TV-toestellen gebruiken verschillende schermtechnologieën, zoals LCD of OLED.
- De meeste modellen hebben een UHD (Ultra High Definition) resolutie, die 3.840 x 2.160 pixels bedraagt.
- Slimme tv’s maken het mogelijk om streamingdiensten en andere apps via internet te gebruiken.
Televisie gaat, televisie blijft
Vooral jongere generaties kijken geen televisie meer, maar halen hun amusement en nieuws van internet. Maar de populariteit van de televisie als apparaat is nauwelijks beïnvloed door deze omslag in de media. Een groter scherm in de woonkamer is een must, zij het voor Netflix of het journaal overdag. Televisiefabrikanten passen zich aan de trend aan. De meeste moderne apparaten zijn dus slimme tv’s. Hun scala aan functies kan worden uitgebreid zoals dat van een smartphone met apps en ze hebben toegang tot het internet.
Alvorens een televisie te kopen, moeten gebruikers duidelijk zijn over het juiste formaat. Hoewel een groot beeld mooi is, moet het apparaat ook in de kamer passen. Een televisie met een schermdiagonaal van 49 inch (124,46 centimeter) is groot genoeg om een betere kijkervaring te bieden dan iets als een monitor van een pc, maar niet zo groot dat hij de kamer volledig domineert. Daarom is de 49-inch TV een van de populairste maten. Dit is een groot voordeel, want populariteit leidt tot een grotere verscheidenheid aan producten.
Technologie: Gloeiende diodes of vloeibare kristallen?
De manier waarop een televisiescherm het beeld genereert heeft een aanzienlijke invloed op de weergave-eigenschappen. Televisies met een LCD-scherm komen het meest voor. De beproefde platte beeldschermtechnologie heeft al zeer goede eigenschappen, maar wordt door verschillende fabrikanten verder ontwikkeld om met de tijd mee te gaan en te blijven concurreren met nieuwe technologieën zoals OLED TV’s. Hierdoor ontstaan nieuwe soorten schermen, zoals de QLED van Samsung.
Veel huidige schermen maken ook gebruik van HDR-technologie (High Dynamic Range). Hierdoor worden verschillend belichte beelden gecombineerd om de beste helderheids- en contrastwaarden te verkrijgen. HDR biedt dus een uitgebreid kleurenspectrum. Omdat hiervoor geen uniforme standaard bestaat, verschijnt de representatietechniek in verschillende varianten: Dolby Vision, HLG, HDR10, HDR10+ en HDR1000 zijn HDR-versies met verschillende prestatieniveaus. Dolby Vision wordt beschouwd als de koploper.
LCD – bewezen technologie
Een plat scherm bestaat uit verschillende lagen. Bij LCD’s (Liquid Crystal Displays) bestaat een van deze lagen uit vloeibare kristallen die onder spanning van oriëntatie veranderen, waardoor meer of minder licht van de achtergrondverlichting doorgelaten wordt. Dit regelt de kleurweergave van elke pixel. De vloeibare kristallen geven de schermen hun naam. Dit is echter maar één laag.
De achterste laag van zo’n scherm bestaat uit de achtergrondverlichting. Tegenwoordig zijn dat uitsluitend LED’s (Light-Emitting Diodes). De lichtgeleider en de diffusorlaag zorgen ervoor dat het licht van de LED-armaturen gelijkmatig wordt verdeeld voordat het de vloeibare kristallaag raakt, waar de lichttransmissie wordt geregeld. De vloeibare kristallaag wordt gevolgd door een RGB filter (rood groen blauw). De subpixels in de drie primaire kleuren vormen een pixel die het hele kleurenspectrum kan weergeven, afhankelijk van hoeveel licht de vloeibare kristallaag doorlaat.
Als de meest voorkomende schermtechnologie geven vloeibaar-kristalschermen je ook de ruimste keuze. Als je budget beperkt is, zul je waarschijnlijk alleen LCD’s overwegen. Het beeld is helder met sterke kleuren. Bovendien zijn dergelijke schermen zeer duurzaam. Een tekortkoming is echter de contrasten, vooral de weergave van zwart. Omdat de vloeibare kristallen het licht van de achtergrondverlichting niet volledig kunnen blokkeren, geven LCD’s nooit echt zwart weer, en daar lijdt het contrast onder.
Voordelen
- Grote productselectie
- Goedkope modellen beschikbaar
- Hoge helderheid en goede kleurweergave
- Duurzaam
Nadelen
- Weinig contrast
- Geen echt zwart mogelijk
IPS- en VA-panelen: De televisieklassiekers
De eigenschappen van een vloeibaar-kristalscherm hangen sterk af van de paneeltechnologie. Het verschil tussen de technieken is de beginpositie van de vloeibare kristallen en de richting waarin ze bewegen om meer of minder licht door te laten.
TN(Twisted Nematic)panelen hebben de snelste reactietijd. De pixels hebben daarom heel weinig tijd nodig om van kleur te veranderen en zijn bovendien zeer energiezuinig. Daarom zijn ze erg populair onder gamers, vooral voor monitoren voor de pc. LCD’s met TN-panelen zijn echter geen toppers wat betreft kleurweergave, contrast en kijkhoekstabiliteit. Dit maakt ze minder aantrekkelijk voor televisies, omdat de apparaten vooral worden gebruikt om te kijken in plaats van te gamen, en vaak door meerdere mensen tegelijk, die het televisiescherm allemaal vanuit verschillende hoeken en afstanden zien.
IPS-panelen(In-Plane Switching) zijn meer geschikt voor televisies. Van alle paneeltechnologieën hebben ze de beste kijkhoekstabiliteit. Contrast en kleurweergave zijn ook beter dan bij TN-panelen. Anderzijds is de reactiesnelheid laag. IPS-schermen zijn dus niet optimaal voor gaming. Vanwege de goede kijkeigenschappen en de relatief lage prijs is de paneeltechnologie erg populair voor goedkope televisies.
VA(Vertical Alignment)panelen hebben de beste eigenschappen voor een televisie, maar zijn ook de duurste van de drie technologieën. Ze creëren het diepste zwart waartoe LCD’s in staat zijn. Ze zijn ook zeer kleurecht en contrastrijk. De panelen halen echter niet de reactietijd die gepassioneerde gamers willen.
TN paneel | IPS-paneel | VA-panel | |
Contrast | Bevredigend | Goed | Zeer goed |
Kleurweergave | Bevredigend | Goed | Zeer goed |
Reactietijd | Zeer goed | Bevredigend | Bevredigend |
Stabiliteit van de kijkhoek | Slecht | Zeer goed | Goed |
Prijs | Laag | Medium | Hoog |
QLED – de volgende generatie LC-schermen
QLED (Quantum-Dot Light-Emitting Diode) TV’s zijn het antwoord van Samsung op de OLED-televisies van LG en in feite een verdere ontwikkeling van de beproefde LCD’s. QLED-schermen hebben dus alle lagen waaruit ook LCD’s bestaan. Tussen de achtergrondverlichting en de LC-laag zit echter nog een andere: de quantum dot-laag. De rood-groene kwantumstippen zorgen ervoor dat het complete kleurenspectrum al vóór de LC- en RGB-filterlaag wordt gegenereerd. Zo bereiken de schermen in vergelijking met hun voorganger een hogere helderheid en een uiterst rijke kleurweergave. Zelfs in zeer lichte ruimten blijven deze visuele eigenschappen behouden. Het enige nadeel ten opzichte van conventionele LCD’s is de hogere prijs.
Voordelen
- Zeer helder beeld
- Extreem hoge kleurweergave
- Kan ook gebruikt worden in zeer lichte ruimtes
Nadelen
- Geen echt zwart mogelijk
- Dure
OLED – slanke lijn en prachtige kleuren
Alleen OLED (Organic Light-Emitting Diode) televisies zijn een echt nieuwe schermtechnologie. Dit komt omdat ze geen achtergrondverlichting hebben. In plaats daarvan is elke pixel zelf een lichtbron. Het belangrijkste voordeel: De pixels worden afzonderlijk geregeld en kunnen dus volledig worden uitgeschakeld; met andere woorden, de apparaten kunnen een echt zwart weergeven. Over het algemeen zijn de contrastwaarden van OLED schermen onovertroffen. Bovendien hebben de schermen een zeer brede kijkhoek. Bovendien zijn ze dankzij het kleine aantal lagen dunner en lichter dan LCD’s of QLED’s. Veel consumenten en deskundigen praten over het algehele beste beeld met deze technologie.
Maar ze kunnen de helderheid van LCD’s nog niet bereiken. De trage reactiesnelheid maakt de apparaten ongeschikt voor videospelletjes. Ook aan de levensduur van dergelijke televisies moet nog gewerkt worden. Tenslotte bestaat het gevaar dat beelden “inbranden”, d.w.z. permanent zichtbaar blijven als schaduwen op het scherm. Je kunt dit probleem echter voorkomen door de weergave van stilstaande beelden gedurende langere tijd te verhinderen.
Voordelen
- Echt zwart
- Hoogst mogelijke contrasten
- Hoge kijkhoekstabiliteit
- Dunne
- Gemakkelijk
Nadelen
- Niet zo helder als LCD’s en QLED’s
- Trage reactiesnelheid
- Niet erg duurzaam
- Branden in mogelijk
- Dure
De LED-achtergrondverlichting is geoptimaliseerd
Afgezien van OLED-TV’s zorgen LED’s voor de achtergrondverlichting van de meeste schermen of TV’s. Of de LED’s staan aan de randen van het scherm (edge LED) of ze schijnen over de hele lengte en breedte van het scherm (full array LED). De lichtgeleider verspreidt het licht en de diffusorlaag zorgt voor een gelijkmatige verdeling van het licht. LCD’s danken hun helderheid en energie-efficiëntie aan de LED-achtergrondverlichting.
Het zogenaamde“local dimming” dient om de contrasten van LCD’s te verbeteren. In dit proces worden bepaalde delen van de lichtbron specifiek verlicht of verduisterd voordat het licht de vloeibare kristallaag bereikt. Zo is een donkerder beeld mogelijk. Full array LED’s zijn het meest geschikt voor lokaal dimmen. In dit geval hebben we het over “Full Array Local Dimming”.
Mini-LED
De laatste tijd gebruiken televisiefabrikanten mini-LED’s. Dit zijn kleinere maar talrijkere LED-armaturen. Het belangrijkste voordeel van mini-LED’s is dat ze zorgen voor nauwkeuriger lokaal dimmen. Dit brengt LCD’s steeds dichter bij het contrast en het zwartniveau van OLED’s. Het grotere aantal lichtpunten zorgt ook voor een over het algemeen helderder beeld.
Miljoenen pixels voor één beeld
Naast kleurweergave en contrast is resolutie cruciaal voor de beeldkwaliteit. Het wordt gemeten aan de hand van het aantal pixels of beeldpunten waaruit het beeld bestaat. Hoe meer pixels er zijn, hoe kleiner ze zijn en hoe meer details zichtbaar zijn in het beeld. De resolutie van een televisie wordt door de fabrikant gespecificeerd met een aanduiding als Full HD (High Definition) of het aantal pixels op het verticale vlak wordt vermeld, bijvoorbeeld 1.080 p (pixels). Beide varianten hebben een resolutie van 1.920 x 1.080 pixels.
De volgende tabel geeft een overzicht van gangbare resoluties voor49-inchTV’s. Dezelfde zijn ook verkrijgbaar als “Wide” versie. De laatste hebben meer pixels op het horizontale vlak, bijvoorbeeld Wide HD met 2.560 x 1.080 in plaats van 1.920 x 1.080 pixels. De kwaliteit van het beeld blijft echter hetzelfde. Alleen de beeldverhouding verandert van de gebruikelijke 16:9 naar 21:9. Ook bioscopen gebruiken deze beeldverhouding. Last but not least worden de termen UHD en 4K vaak als synoniemen gebruikt. Strikt genomen zijn het echter verschillende resoluties, want UHD haalt geen vierduizend pixels op het horizontale vlak.
Resolutie | Pixel | Ook bekend als |
Volledige HD | 1.920 x 1.080 | 1.080 p |
Ultra HD | 3.840 x 2.160 | 4K |
4K2K | 4.096 x 2.160 | 4K |
UHD-2 | 7.680 x 4.320 | 8K |
Eén ding is duidelijk: De trend gaat in de richting van steeds hogere resoluties. Eenvoudige televisies met hoge definitie (1.280 x 720 pixels) worden nu nog maar zelden gemaakt. Zelfs Full HD sterft langzaam uit. UHD is de nieuwe standaard. Dus als je het best mogelijke beeld wilt, moet je zoeken naar een UHD-, 4K- of zelfs 8K-model. Maar pixels kosten. Bijgevolg moet je bereid zijn er iets meer geld aan uit te geven. Wie niet voor 4K kan of wil betalen, vindt ook onder de Full HD-modellen een goede televisie. Gamers op de nieuwste generatie consoles – Xbox Series X en PlayStation 5 – kunnen ook profiteren van 4K-resolutie, omdat de nieuwe spelconsoles daartoe in staat zijn en ontwikkelaars steeds vaker consolegames voor deze resolutie uitbrengen.
Andere aankoopcriteria
Naast schermtechnologie en resolutie is belangrijk wat de televisie daadwerkelijk kan. Kan het op internet worden aangesloten? Is het apparaat geschikt voor 3D? Welke verbindingen zijn beschikbaar? De weging van deze criteria hangt sterk af van je individuele behoeften.
Smart-tv
Slimme tv’s zijn op te vatten als televisie hybriden. Dit zijn in feite televisies die toegang geventot het klassieke televisieprogramma via antenne, satelliet- of kabelverbinding en ook internet. De benaming “smart-tv” is te danken aan de interactie van internettoegang en sterke verwerkingskracht.
Met dergelijke apparaten kun je naast klassieke televisie ook online streamingdiensten gebruiken, waarvoor vaak vooraf geïnstalleerde apps bestaan. TV streaming, d.w.z. televisie kijken via internet, is ook mogelijk, mits je internetbandbreedte dat toelaat. Via Bluetooth kunnen Smart TV’s verbonden worden met een smartphone, tablet of spraakassistent, wat de bediening veel gemakkelijker maakt dan de afstandsbediening. Immers, vroeg of laat moet je op internet tekst invoeren, wat vervelend is met de afstandsbediening.
Het besturingssysteem hangt af van de fabrikant. Veel smart-tv’s gebruiken Android-tv, maar sommige fabrikanten zoals LG, Samsung en Panasonic hebben hun eigen besturingssysteem.
Voor wie zelden televisie kijkt en het toestel meer gebruikt als grote monitor om te streamen, is een smart-tv ideaal. Dit betekent dat ze de laptop niet telkens via een HDMI-kabel op het scherm hoeven aan te sluiten, maar handig rechtstreeks vanaf de televisie het internet op kunnen.
Ook meer traditionele tv-gebruikers kunnen profiteren van de verbeterde mogelijkheden van een smart tv. TV streaming bijvoorbeeld bespaart je de kosten van de aanschaf van een ontvanger en het installatiewerk.
Verbindingen
Bij connectiviteit spelen niet alleen Bluetooth en internet een belangrijke rol. De aanwezigheid van ten minste twee HDMI-aansluitingenis bijzonder belangrijk. Voor de meeste apparaten die op een televisie worden aangesloten, zoals nieuwere consoles of laptops, is een HDMI-aansluiting nodig.
USB is niet zo belangrijk als voor computers, maar een huidige televisie moet tenminste één poort hebben om het toestel aan te sluiten op bijvoorbeeld een externe harde schijf.
Televisies met internet hebben ook een LAN-verbindingnodig. Zo kun je je televisie rechtstreeks op de router aansluiten om mogelijke Wi-Fi-interferentie te voorkomen.
Last but not least heb je een audio-uitgangnodig. Hoewel televisies hun eigen luidsprekers hebben, is de geluidskwaliteit beperkt. Als je goed geluid wilt, moet je de televisie aansluiten op externe luidsprekers.
Analoge video-ingangen en de oude kleurrijke aansluitingen voor oudere consoles of DVD-spelers worden met uitsterven bedreigd. Wie bijvoorbeeld nog gehecht is aan zijn Nintendo 64 kan hiervoor het beste een oude televisie gebruiken. Immers, zowel de consolehardware als de spellen kunnen niet tippen aan de prestaties van de huidige televisies. Het beeld wordt zelfs op een 4K TV niet beter als de console zelf niet in staat is zo’n hoogwaardig beeld te produceren.
Ontvangstmogelijkheden
Het is ook belangrijk om te weten of je televisie een geïntegreerde ontvanger heeft. Televisieontvangst is mogelijk via de kabel (DVB-C), satelliet (DVB-S) of antenne (DVB-T). Sommige ontvangers kunnen alle drie de ontvangsttechnologieën aan, andere slechts één ervan. Geïntegreerde ontvangers worden “tuners” genoemd. Er zijn vier verschillende soorten tuners die bepalen welke van de ontvangers gebruikt kunnen worden en of er tijdens het kijken inhoud kan worden opgenomen.
Een twintuner is verkrijgbaar in twee versies. Je kunt het gebruiken om een tv-programma te bekijken en tegelijkertijd een ander op te nemen.
Een dubbeletuner ondersteunt twee verschillende ontvangstpaden, meestal altijd aardse televisie en ofwel satellietschotels of een kabelverbinding.
Een drievoudigetuner ondersteunt alle drie de ontvangstpaden, dus zowel aardse ontvangst met een huisantenne als kabel- en satelliet-tv.
De twin-tripletuner is de meest uitgebreide: Hij combineert de voordelen van een triple tuner en een twin tuner, d.w.z. hij kan alle drie de ontvangstpaden aan en kan tegelijkertijd het ene kanaal opnemen en het andere afspelen.
Geluid
Op papier kunnen de geïntegreerde geluidssystemen van televisies geluid van zeer hoge kwaliteit produceren. Technisch jargon als Dolby Atmos of surround sound is vaak op de productverpakking te lezen en doet het lijken alsof de apparaten geluid van zeer hoge kwaliteit hebben. Het geluid is echter vaak teleurstellend, vooral als de luidsprekers, die meestal aan de achterkant zitten, naar de muur zijn gericht en het geluid niet de kans krijgt zich te ontvouwen.
Voor het nieuws of veel televisieprogramma’s is de geluidskwaliteit uit de ingebouwde luidsprekers van de televisie voldoende. Maar als je graag muziek en films streamt en games van de nieuwe generatie speelt, moet je een geluidsinstallatie aanschaffen. Slecht geluid is immers niet alleen schadelijk voor het genot van muziek. Een luide explosie in een film bijvoorbeeld heeft veel bas nodig, wat met TV luidsprekers nauwelijks mogelijk is.
3D vermogen
3D-televisies zijn nooit echt aangeslagen. Het sombere 3D Blu-ray landschap en de groeiende populariteit van streamingdiensten die nog geen 3D optie hebben, maken 3D secundair als aankoopcriterium. Daarvoor kost het fabrikanten en consumenten gewoon te veel geld. Bovendien heeft 3D alleen zin bij grote schermdiagonalen. Met een 49-inch TV zul je waarschijnlijk ook niet veel hebben aan 3D Blu-rays zoals Avatar. Daarom zijn de meeste televisiefabrikanten gestopt metde productie van 3D TV’s.
Beeldherhalingsfrequentie
De verversingssnelheid of frequentie geeft informatie over hoe vaak het beeld per seconde wordt bijgewerkt. Hoe meer beelden per seconde (fps) worden geproduceerd, hoe vloeiender het beeld.
De frequentie wordt gemeten in Hertz. 60 hertz – d.w.z. 60 beelden per seconde – zou een kenmerk moeten zijn van elke huidige televisie. Voor gebruikers zonder speciale eisen is deze verversingssnelheid voldoende. Wie echter wil gokken met spelconsoles van de nieuwe generatie, moet op zoek gaan naar een televisie met 120 hertz, omdat veel van de nieuwe spellen deze vernieuwingsfrequentie ondersteunen.
Stroomverbruik
De nieuwe energielabels van de EU zijn streng. De plustekens vallen weg en de energie-efficiëntie wordt nu beoordeeld van A tot G. Als gevolg daarvan zakken veel apparaten die ooit een “A” rating hadden naar efficiëntieklasse “G”. De apparaten – in dit geval 49-inch televisies – zijn als volgt ingedeeld op basis van hun stroomverbruik, gemeten in watt:
A | B | C | D | E | F | G | |
Stroomverbruik | 21 W | 28 W | 35 W | 43 W | 54 W | 65 W | 72 W |
Montage
Of het nu is om ruimte te besparen of om esthetische redenen, veel gebruikers geven er de voorkeur aan hun televisie aan de muur te bevestigen. Niet alle apparaten zijn hier echter geschikt voor. Je kunt hiervoor het beste de gebruiksaanwijzing raadplegen. Anders kun je de televisie gewoon op een plank zetten. Statieven zijn inbegrepen bij elke nieuwe televisie.