Vierseizoenenband test & vergelijking

• Belangrijke feiten
• Vierseizoenenbanden zijn ontworpen voor gebruik in droge en warme omstandigheden, maar ook in natte en koude omstandigheden, sneeuw en ijs, en zijn dus bedoeld ter vervanging van winter- en zomerbanden.
• De all weather banden zijn zeer geschikt voor korteafstands- en stadsrijders die minder dan 10.000 kilometer per jaar afleggen en niet in gebieden met een extreem klimaat reizen.
• Sinds 01 januari 2018 moeten banden het zogenaamde sneeuwvloksymbool dragen om als winterband te worden goedgekeurd. Het voorheen geldende “M+S” symbool voldoet niet meer.

Vierseizoenenbanden – Een set banden voor alle weersomstandigheden

“O tot O – van oktober tot Pasen”, deze vuistregel moet automobilisten eraan herinneren hun banden regelmatig te vervangen. In het voorjaar worden de zomerbanden gebruikt. Als de herfst ten einde loopt, moeten de winterbanden op de auto worden gemonteerd, totdat de temperaturen weer milder worden en het weer tijd is voor de zomerbanden. Twee keer per jaar banden verwisselen is niet alleen vervelend, maar kost ook geld. Volgens een onderzoek van de Motorvoertuigen Monitoring Organisatie van Freelance Motorvoertuigen Experts e.V. (KÜS) vanaf 2017 slechts ongeveer een derde van de seizoensgebonden bandengebruikers zelf zijn banden verwisselt. De rest van de bestuurders gaat hiervoor naar een garage of bandenhandelaar.

Een alternatief voor de seizoensgebonden zomer- en winterbanden zijn de zogenaamde vierseizoenenbanden, ook wel all weather banden genoemd. Zoals hun naam al aangeeft, zijn ze ontworpen voor gebruik het hele jaar door.

Ze combineren de typische kenmerken van beide seizoensbanden. Het klinkt gemakkelijker dan het is. Aan de all weather banden worden hoge eisen gesteld: Ze moeten een goede bestuurbaarheid garanderen en voldoende remvermogen hebben, zowel bij warm en droog weer als bij nat weer, zware regen of gladheid en sneeuw. Het loopvlakontwerp van de banden en hun materiaalsamenstelling moeten dan ook op elkaar zijn afgestemd om goed bestand te zijn tegen alle weg- en weersomstandigheden.

Vierseizoenenbanden in opmars

De voordelen van all weather banden liggen voor de hand. Ze besparen hun gebruikers het tijdrovende en vaak dure proces van banden wisselen. Bovendien hebben bestuurders die deze allrounders gebruiken maar één set banden nodig. Enerzijds verlaagt dit de aanschafkosten, anderzijds is er geen opslagruimte nodig voor de professionele opslag van de ongebruikte seizoensbanden.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat steeds meer automobilisten kiezen voor de praktische all weather banden. Dat de vraag toeneemt is de grote bandenfabrikanten niet ontgaan. Een tijdlang stond Goodyear nogal alleen op de markt voor all weather banden tussen kleine leveranciers en onbekende merken van derden. Inmiddels zijn ook andere grote bandenfabrikanten als Michelin, Continental, Hankook, Nokian, Nexen en Vredestein op de kar gesprongen.

De voordelen van all weather banden:

• Geen bandenwissel nodig
• Lagere acquisitiekosten
• Geen opslagruimte nodig voor ongebruikte seizoensbanden

Voor wie zijn vierseizoenenbanden geschikt?

In het algemeen zijn vierseizoenenbanden niet voor alle regio’s en elke behoefteeven geschikt . Hybride banden worden niet aanbevolen voor regio’s met grote temperatuurverschillen tussen de seizoenen. Ze zijn slechts een compromis tussen seizoensbanden en komen niet helemaal in de buurt van goede winterbanden bij winterse wegomstandigheden, terwijl ze bij warm weer achterblijven bij gespecialiseerde zomerbanden.

Eén nadeel van all weather banden ten opzichte van zomerbanden: Ze zijn gemaakt van een zachter rubbermengsel voor betere grip op besneeuwde wegen, en slijten dus sneller als er op droge wegen wordt gereden. Voor forensen of veldwerkers die vaak lange afstanden afleggen (meer dan 10.000 kilometer per jaar) met hun auto, zijn zomer- en winterbanden daarom nog steeds de betere keuze. Voor bestuurders die hun voertuig daarentegen hoofdzakelijk of uitsluitend gebruiken voor korte ritten in de stad , zijn vierseizoenenbanden een verstandig tijd- en kostenbesparend alternatief. De all weather banden zijn vooral populair bij bestuurders van micro en kleine auto’s: Volgens een enquête kan meer dan de helft van hen zich voorstellen de volgende keer dat ze banden kopen over te stappen op vierseizoenenbanden.

All weather banden zijn een verstandig alternatief voor bestuurders, de

• zijn thuis in een gebied met een gematigd klimaat,
• gebruiken hun auto slechts af en toe,
• reizen overwegend korte afstanden,
• zijn vooral op stap in de stad.

Wat is het verschil tussen winter- en zomerbanden?

Qua constructie lijken zomer-, winter- en vierseizoenenbanden op elkaar. Alle drie hebben ze een basisstructuur, het zogenaamde karkas. Het bestaat uit in rubber ingebedde stof en houdt de band bij elkaar. De zijwand beschermt het karkas en de riem en schouderstreep maken het af. Helemaal aan de buitenkant zit het loopvlak met het profiel. Daarmee rust de band op het wegdek. Het volgende schema illustreert de algemene structuur van een band en toont de belangrijkste termen en onderdelen:

In wezen verschillen zomer- en winterbanden inhun loopvlak en de gebruikte rubbersamenstelling. Vierseizoenenbanden proberen de eigenschappen van beide seizoensbanden zo goed mogelijk te combineren. Toch blijven er natuurlijk verschillen met de specialisten.

Verschillende profielen

Het loopvlakpatroon is de structuur op het loopvlak van de band. Het is een gelijkmatig patroon van lamellen en groeven dat het rijgedrag in regen en sneeuw beïnvloedt.

De zomerband

Zomerbanden moeten een goede grip op droog en nat wegdek garanderen en aquaplaning bij hevige zomerregen voorkomen. Een uniforme groefstructuur zorgt voor het zogenaamde veegrandeffect, dat een hoge rijstabiliteit en een korte remweg op nat wegdek mogelijk maakt. Bij zware regenval voeren meerdere brede langsgroeven het regenwater zo snel mogelijk door het loopvlak naar buiten en voorkomen dat de banden het contact met de weg verliezen.

Het winterbandprofiel

Winterbanden zijn ontworpen om veilig te rijden op ijzige en besneeuwde wegen en te voorkomen dat de auto gaat slippen. Hun profiel wordt gekenmerkt door langs- en dwarsgroeven in een blokvormig patroon. De opstelling van de diepe, brede groeven is zo ontworpen dat sneeuw en ijs er niet in vast komen te zitten en een goede grip behouden blijft. Bovendien is het profiel voorzien van zogenaamde lamellen. Dit zijn talloze kleine inkepingen die in de winter met de sneeuw of het ijs in elkaar grijpen om een betere grip op het wegdek te krijgen.

De vierseizoenenband

All weather banden proberen de loopvlakeigenschappen van de twee seizoensbanden zo goed mogelijk te combineren. De vierseizoenenbanden hebben bijvoorbeeld aan beide randen de voor zomerbanden typische langsgroeven, die regenwater door het loopvlak transporteren. In het midden van de band bevinden zich ook de voor winterbanden typische profielblokvertandingen en lamellen, die zorgen voor een goede grip op sneeuw en ijs.

Wat is aquaplaning?

Als de weg tijdens zware regenval bedekt is met water, bestaat het risico dat de banden van het voertuig het contact met de grond verliezen. Het voertuig glijdt over het water en is niet meer bestuurbaar voor de bestuurder.

Hoe goed werkt de combinatie?

Het profiel van all weather banden is een compromis tussen het zomer- en winterprofiel, dat niet helemaal overeenkomt met de respectieve verdiensten van de twee seizoensbanden. Zo transporteren all weather banden regenwater over het algemeen minder goed dan zomerbanden en zijn daarom gevoeliger voor aquaplaning. En omdat de blokvormige kartels en lamellen alleen in het midden van de band zitten, is de grip op besneeuwde of beijzelde wegen minder goed dan bij winterbanden. Voor gematigde weersomstandigheden en korte afstanden in de stad zijn all weather banden niettemin een solide bandenbasis.

Diverse materiaalmengsels

De verschillende soorten banden verschillen niet alleen qua profiel, maar ook qua gebruikte rubbersamenstelling.

Winterbanden moeten ook bij temperaturen onder nul elastisch blijven

Winterbanden zijn gemaakt van een vrij zacht rubbermengsel met een hoger percentage natuurrubber en silica (siliciumoxide) om ze elastisch te houden bij lage temperaturen. Dit zorgt voor een korte remweg en een hoge rijstabiliteit, zelfs bij koud weer.

Zomerbanden mogen niet te heet worden

Het materiaal van zomerbanden moet bestand zijn tegen aanzienlijk hogere buitentemperaturen dan dat van winterbanden. Daarom worden zomerbanden gemaakt van een aanzienlijk hardere rubbercompound met een lager aandeel natuurrubber. Dit zorgt voor de laagst mogelijke rolweerstand op warm en droog wegdek en voorkomt dat de banden te veel opwarmen bij hoge buitentemperaturen.

Vierseizoenenbanden: Het compromis

Ook qua materiaalsamenstelling proberen vierseizoenenbanden de eigenschappen van de twee seizoensbanden in één band te combineren. Daarom mag het materiaal niet te zacht zijn voor gebruik bij warm weer en moet het tegelijkertijd elastisch blijven bij temperaturen onder nul – moeilijk uitvoerbaar. Net als bij het profiel is hieralleen een compromis mogelijk . Vierseizoenenbanden zijn dus niet geschikt voor extreme temperaturen. Maar zelfs met dikke sneeuw en ijs op de weg helpt een set winterbanden niet meer.

Bij zacht winterweer vertonen moderne all weather banden van hoge kwaliteit echter even goede remprestaties als winterbanden. Alleen de tractie in bochten kan nog worden verbeterd ten opzichte van de speciale banden. Door hun iets zachtere rubbersamenstelling slijten all weather banden bij warme temperaturen iets sneller dan zomerbanden. Bovendien leidt de hogere rolweerstand tot een iets hoger brandstofverbruik. Voor korte ritten zou dit nauwelijks een probleem moeten zijn met vierseizoenenbanden van goede kwaliteit.

Wat is de wettelijke situatie met betrekking tot verplichte winterbanden?

In juni 2017 werden enkele nieuwe voorschriften met betrekking tot de winterbandenplicht van kracht, wat verwarring veroorzaakte. Veel bestuurders zijn zich slechts vaag bewust van de huidige juridische situatie, als ze dat al zijn.

Hoe is de winterbandenplicht geregeld?

Er is geen algemene verplichting om gedurende een bepaalde periode winterbanden te gebruiken. In plaats daarvan is er sinds 2010 een zogenaamde situationele winterbandenplicht. Volgens het Wegenverkeersreglement wordt dit van kracht als het wegdek bedekt is met “stijltang, gladde sneeuw, smeltwater, ijs of vorst”. Zomerbanden zijn verboden bij bovenstaande wegomstandigheden. Het voertuig moet uitgerust zijn met winterbanden.

Welke banden worden geschikt geacht voor gebruik in de winter?

Een wijziging van de Wegenverkeerswet geeft informatie over de vraag welke banden nu geschikt worden geacht voor de winter en goedgekeurd zijn voor gebruik op besneeuwde of beijzelde wegen.

Het M+S symbool zal in de toekomst niet meer volstaan

Tot juni 2017 werden banden geschikt geacht voor wintergebruik als ze waren voorzien van het M+S symbool. Dit staat voor “Mud and Snow” en staat op de zijwand van de betreffende banden. Het probleem met deze etikettering: Het is niet beschermd. Dit betekent dat het “M+S” symbool niet alleen te vinden is op winter- en vierseizoenenbanden die zorgen voor een goede bestuurbaarheid en adequaat remmen bij winterse wegomstandigheden, maar in veel landen ook op zomerbanden die niet geschikt zijn voor gebruik in de winter. Hoog tijd dus om dit symbool te vervangen door een betrouwbaar exemplaar.

Het sneeuwvloksymbool wordt verplicht

Volgens het Reglement Verkeersvergunningen worden sinds 1 juni 2017 alleen banden met het Alpensymbool, ook wel sneeuwvloksymbool, berg met sneeuwkristal of driepuntsberg (kortweg 3PMSF) genoemd, geschikt geacht voor gebruik in de winter. Dit geldt zowel voor winter- als vierseizoenenbanden. In tegenstelling tot de M+S markering is het Alpine symbool onderworpen aan uniforme testcriteria. Banden die ermee worden uitgerust moeten eerst de vergelijking met een gestandaardiseerd model in een remproef op sneeuw doorstaan. Alleen banden waarvan de tractie op ijs en sneeuw in de test ten minste zeven procent beter is dan die van de gemiddelde band krijgen het testzegel voor winterbanden met het sneeuwvloksymbool. De gebruikte testprocedure is wereldwijd erkend en komt overeen met de Amerikaanse industrienorm voor winterbanden.

De overgangsregeling

Bestuurders van wie de winter- of vierseizoenenbanden nog voorzien zijn van het M+S symbool hoeven niet onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde bandenwinkel te gaan. Er is een overgangsperiode tot 30 september 2024. Daarbinnen mogen zij banden met het M+S symbool die vóór 31 december 2017 zijn geproduceerd, blijven gebruiken op winterse wegen.

Hoe worden overtredingen van de winterbandenplicht bestraft?

Bestuurders die zich niet aan de winterbandenplicht houden en op besneeuwde of ijzige wegen worden betrapt met banden die niet geschikt zijn voor wintergebruik, moeten een boete betalen van60 euro  . Bovendien krijgen ze een punt in het centrale verkeersregister. Wie met zijn overtreding ook het verkeer hindert, bijvoorbeeld door de weg te blokkeren, betaalt een boete van 80 euro en krijgt in Flensburg ook een punt. Bestuurders die een ongeval veroorzaken door het gebruik van zomerbanden bij winterse wegomstandigheden moeten ook een aanzienlijke verlaging van de uitkering van hun omniumverzekering verwachten wegens grove nalatigheid.

Een andere vernieuwing: Voertuigeigenaren die toestaan of zelfs opdracht geven om hun voertuig op winterse wegen te gebruiken met banden die niet voorzien zijn van het Alpine-symbool, zullen in de toekomst ook sancties moeten ondergaan. Volgens de nieuwe regelgeving levert dat een boete op van 75 euro en een punt in Flensburg.

Zijn er uitzonderingen op de winterbandenplicht?

Uitzonderingen bevestigen de regel. Dit is ook het geval met verplichte winterbanden. De volgende voertuigen zijn daarvan vrijgesteld:

• Enkelsporige motorvoertuigen zoals motorfietsen
• Landbouw- en bosbouwvoertuigen
• Heftruck
• Gemotoriseerde ambulances
• Noodvoertuigen van de federale strijdkrachten, de federale politie, de brandweer, de civiele bescherming, de politie en de douane, voor zover daarvoor geen overeenkomstige winterbanden beschikbaar zijn vanwege hun ontwerp
• Speciale voertuigen waarvoor vanwege hun ontwerp geen winterbanden beschikbaar zijn

Gebruikers van deze voertuigen moeten echter voor elke reis nagaan of het echt nodig is of dat de bestemming ook met andere vervoermiddelen kan worden bereikt. Tijdens het rijden moeten zij een veilige afstand tot de voorligger bewaren (ten minste de helft van de getalswaarde van hun snelheid in meters) en mogen zij een snelheid van 50 kilometer per uur niet overschrijden.

Winterbanden voor aanhangers?

Aanhangwagens zijn geen motorvoertuigen en vallen daarom niet onder de wettelijke winterbandenplicht. Het is echter sterk aan te bevelen om ook aanhangers uit te rusten met winterbanden voor meer veiligheid.

Hoe kan ik goede all weather banden herkennen?

Wie overweegt all weather banden te kopen, wil natuurlijk het best mogelijke model voor een redelijke prijs. Om banden van verschillende fabrikanten gemakkelijk te kunnen vergelijken, moeten ze voorzien zijn van een zogenaamd bandenetiket volgens de Europese verordening inzake de etikettering van banden. Consumenten betalen tussen de 40 en 150 euro voor een vierseizoenenband, afhankelijk van de fabrikant en het model. Vier banden tellen dus op tot 120 à 600 euro. De prijzen voor winter- en zomerbanden liggen in dezelfde range.

Het EU-bandenlabel: de belangrijkste informatie in één oogopslag

Het label is vergelijkbaar met het energielabel van grote elektrische apparaten zoals wasmachines, wasdrogers of stofzuigers. Het presenteert een reeks belangrijke informatie voor de consument in één oogopslag, waardoor het gemakkelijk is om verschillende modellen te vergelijken. Dit zijn de volgende gegevens:

1. de brandstofefficiëntie
2. de natte grip
3. het externe rolgeluid

Er is momenteel geen extra criterium specifiek voor winterbanden dat de grip op sneeuw of ijs beoordeelt. De invoering van dergelijke aanvullende informatie wordt momenteel echter besproken.

Brandstofefficiëntie: afhankelijk van de rolweerstand

Wat energie-efficiëntie is voor elektrische apparaten, is brandstofefficiëntie voor banden. Het wordt ook aangegeven op het bandenlabel met een kleurenschaal. De schaal loopt van klasse A (hoogste rendement) tot G (laagste rendement), waarbij klasse D niet bezet is.

Derolweerstand is bepalend voor het brandstofverbruik. Hoe lager dit laatste, hoe minder brandstof het voertuig verbruikt, omdat er minder energie nodig is om zich voort te bewegen. Bijgevolg wordt ook de CO2-uitstoot verminderd. Bestuurders die letten op een zo hoog mogelijke brandstofefficiëntie van hun banden besparen daarom niet alleen geld, maar doen ook iets goeds voor het milieu.

De bezette letters op de brandstofefficiëntieschaal staan elk voor gemiddeld 14 procent minder rolweerstand dan de eerstvolgende slechtere klasse, wat gepaard gaat met elk ongeveer twee procent minder brandstofverbruik. Zo hebben banden in brandstofefficiëntieklasse A een 14 procent lagere rolweerstand dan banden in klasse B en hebben ze twee procent minder brandstof nodig. Voor een personenauto met een gemiddeld brandstofverbruik van tien liter over een afstand van 100 kilometer is dat een brandstofbesparing van 0,2 liter.

Grip op nat wegdek: Beoordeling van de remweg

Het tweede criterium op het bandenlabel is de remprestatie op nat wegdek. Het wordt ook aangegeven in lessen. De schaal loopt hier van klasse A (beste natte grip) tot G (slechtste natte grip), waarbij de klassen D en G niet bezet zijn. Voor de beoordeling van de grip op nat wegdek wordt de lengte van de remweg op een bewaterde baan geëvalueerd. Hoe hoger de klasse van grip op nat wegdek van de band, hoe korter de remweg op nat wegdek. De volgende grafiek illustreert de remwegverschillen tussen de vijf klassen. In totaal bedraagt het verschil in remweg tussen de klassen A en F maar liefst 18 meter.

Het externe rolgeluid: Hoe stil is de band?

Omdat niet alleen de motor maar ook de banden geluid veroorzaken, vindt ook het zogenaamde externe rolgeluid een plaats op het bandenlabel. Om de geluidsbelasting te illustreren wordt de betreffende waarde niet alleen in decibel aangegeven, maar ook met behulp van een schaal in de vorm van één tot drie geluidsgolven:

• een geluidsgolf: geluidsarme band
• twee geluidsgolven: gemiddelde band
• drie geluidsgolven: lawaaierige band

De geluidsklasse hangt vooral af van de bandbreedte. Smalle autobanden bijvoorbeeld produceren slechts 67 decibel, terwijl brede vrachtwagenbanden geluidsniveaus tot 76 decibel kunnen veroorzaken. Geluidsemissie is bijzonder zorgwekkend omdat het niet alleen het rijcomfort beperkt, maar ook de directe omgeving vervuilt. Dat komt omdat het externe geluidsniveau meestal hoger is dan het volume in het rijcompartiment.

Voor hogere belastingen: Versterkte banden

Versterkte banden zijn enkellaags versterkte banden. Deze banden zijn speciaal ontworpen voor zwaardere ladingen en zijn geschikt voor onder meer bestelwagens, terreinwagens en SUV’s. Hun bijzonder stevig vervaardigde onderconstructie zorgt in combinatie met de verhoogde luchtdruk niet alleen voor een hoog draagvermogen, maar ook voor een betere bescherming tegen mechanische schade.

Versterkte banden zijn algemeen bekend als XL of EL (Extra Load, d.w.z. zware banden), RFD of kortweg “reinf”, afhankelijk van de fabrikant. Maar pas op: De afkorting RF staat ook voor “Run Flat”, de run-flat band, wat niets te maken heeft met een Versterkte band.

Rij door ondanks het gat in de band: Runflat banden

Of het nu wordt veroorzaakt door een scherp voorwerp of door overbelasting – een lekke band is gevaarlijk en vervelend. Als de band lucht verliest, drukt het gewicht van het voertuig de band samen, zodat het loopvlak op de velgen drukt. Dit heeft niet alleen effect op de bestuurbaarheid van de auto, maar kan zelfs leiden tot onherstelbare schade aan de velgen. Om niet te stranden bij een lekke band, kiezen veel consumenten voor zogenaamde run-flat banden. Een band met lekfunctie stelt consumenten instaatook zonder lucht veilig verder te rijden op , zodat noch een omslachtige bandenwissel, noch een provisorische reparatie nodig is. In het ergste geval zouden gebruikers van gewone vierseizoenenbanden de pechhulp moeten inschakelen, wat hen niet alleen tijd maar ook geld kost.

Met behulp van de innovatieve technologie, die berust op versterkte zijwanden of rubberen steunringen op de velgen , kan de consument zelfs bij een topsnelheid van 80 kilometer per uur en een afstand van 80 tot 300 kilometer nog zonder bandenspanning naar de volgende werkplaats. Gemonteerd op speciale velgen voorkomen de noodbanden dat een band bij schade loskomt. Om de bestuurders toch te laten weten dat er schade is, is er een visueel signaal in de cockpit.

Uiterlijk lijken runflat banden op een gewone band. Ze zijn echter wel gemarkeerd op de zijwanden. De afkorting varieert per fabrikant, maar inmiddels zijn RSC (Runflat System Component) en RFT (Run Flat Tyre) ingeburgerd. Een reden waarom de technologie niet op alle banden wordt toegepast is dat de rijervaring minder comfortabel is. Runflat banden zijn moeilijker om op te rijden en verbruiken meer brandstof door hun hogere gewicht (300 gram extra) en de daarmee gepaard gaande grotere inspanning. Als gebruikers echter geen reserveband bij zich hebben, vermindert het totale gewicht van de auto en daarmee ook het brandstofverbruik.

Hoe vind ik de juiste banden?

Om te weten welke banden de juiste zijn voor het betreffende voertuig, helpt het om te kijken naar de vorige banden en in de voertuigdocumenten. Daar vind je de volgende waarden, die van belang zijn voor de aanschaf van de juiste bandenmaat:

De breedte van de band

De bandbreedte heeft betrekking op het breedste punt. Standaardbanden voor personenauto’s zijn meestal tussen 125 en 335 millimeter breed, met maatverschillen van tien millimeter. De werkelijke waarde wijkt echter enigszins af van de nominale specificaties door fabricagetoleranties, afhankelijk van de fabrikant.

De dwarsdoorsnede van de band

De dwarsdoorsnede van de band, ook bekend als de hoogte-breedteverhouding, wordt uitgedrukt als percentage. Als er bijvoorbeeld “55” staat na de dubbele punt, betekent dit dat de bandhoogte de helft is van de bandbreedte. Hier zou men spreken van “55 banden” of de “55 serie”. Hoe lager de verhouding, hoe lager de zijwand van de band.

De diameter van de velg

De velgdiameter wordt radiaal gemeten van de ene rand naar de andere. Gewoonlijk variëren de afmetingen van gewone banden van 10 tot 20 inch. Voor sommige wielbandsystemen, zoals PAX-, TD- en TRX-banden, worden ze ook in millimeters aangegeven. In dit geval liggen de diameters meestal tussen 315 en 440 millimeter.

De belastingsindex

De belastingsindex (LI), ook wel belastingsindex of loadindex genoemd, geeft informatie over het draagvermogen van de band bij een bepaalde bandenspanning. Bij een luchtdruk van ongeveer 2,5 bar komt dit overeen met een belastingsindexwaarde van 90 en dus een draagvermogen tot 600 kilogram. Een lagere bandenspanning gaat ook gepaard met een lager draagvermogen van de band.

De snelheidsindex

De snelheidsindex is de waarde van de maximaal toegestane snelheid voor de banden. Dit wordt aangegeven door middel van een codeletter, die elk staat voor een bepaalde snelheid. De letter F staat bijvoorbeeld voor 80 kilometer per uur. Naarmate het alfabet vordert, neemt ook de snelheid toe, zodat bijvoorbeeld achter de letter Y zeker een waarde van 300 kilometer per uur staat.

Hoe lang gaan vierseizoenenbanden mee en hoe gooi ik ze weg?

Voor de veiligheid is het belangrijk rekening te houden met de levensduur van de autobanden. Het tijdstip van de bandenwissel hangt af van de kilometerstand en de rijeigenschappen, maar ook van de leeftijd en de profieldiepte van de banden. Bij vierseizoenenbanden is de seizoensvervanging in ieder geval niet nodig.

In elk geval moeten consumenten hun vierseizoenenbanden uiterlijk na zes tot acht jaar vervangen, ook als ze nauwelijks gebruikt zijn. Dit komt doordat milieu-invloeden zoals UV-licht, vocht, hitte en ozon het rubber van de banden verharden. Dit vermindert de grip op de weg, waardoor de rijveiligheid afneemt.

Informatie over de datum van de fabrikant dankzij het DOT-nummer

Hoewel de materiaaleigenschappen van banden negatief veranderen naarmate ze ouder worden, is het wettelijk nog steeds toegestaan om banden als nieuwe goederen aan te bieden, zelfs na vijf jaar, mits ze goed zijn opgeslagen. Om ervoor te zorgen dat consumenten niet onbedoeld naar oude banden grijpen, moeten ze voor de aankoop naar het DOT-nummer (“Department of Transportation”) kijken. Dit bestaat uit een viercijferig nummer, staat op de zijwand van de band en geeft de leeftijd van het model aan, d.w.z. de fabricagedatum. De eerste twee cijfers verwijzen naar de kalenderweek en de laatste twee naar het productiejaar. Als het nummer bijvoorbeeld 4516 is, werd het bandenmodel medio november 2016 geproduceerd.

Slijtage vaststellen met de slijtage-indicator voor het loopvlak

Een andere indicator voor bandenslijtage is de zogenaamde Tread Wear Indictor. Dit vertelt de consument of een band al versleten is of niet meer de wettelijke minimale profieldiepte van 1,6 millimeter heeft. Om ze gemakkelijker te vinden zijn de kleine ribbels in de groeven van het hoofdprofiel meestal gemerkt met TWI. Als de indicator en het loopvlak op hetzelfde niveau staan, is het tijd om de band te vervangen. Slijtage is belangrijk omdat een geringere profieldiepte enerzijds het risico van aquaplaning en anderzijds de remweg vergroot.

Gooi de oude banden op de juiste manier weg

De vierseizoenenbanden, die gemaakt zijn van een rubbermengsel, horen niet bij het huishoudelijk afval. Maar hoe ontdoen consumenten zich op een professionele en milieuvriendelijkemaniervan hun oude banden? De eenvoudigste manier is om naar de bandenboer te gaan. In veel gevallen neemt dit de verwijdering over als de klant een nieuw paar banden koopt. Er zijn ook bedrijven zoals Renewable Energy Group (REG) die gespecialiseerd zijn in het op de juiste manier verwijderen van banden. Een andere mogelijkheid wordt geboden door kringloopcentra, die slechts een kleine vergoeding vragen. Ten slotte komen ook sommige boerderijen of gemeenten in het geding, omdat ze soms andere toepassingen voor de banden vinden.