Mifi-router test & vergelijking

• Belangrijke feiten
• Mifi-routers zijn kleine apparaten die een privé WLAN-netwerk opzetten. Ze voorzien meerdere apparaten tegelijk van draadloos internet.
• Hiervoor is een simkaart met datatarief nodig. Prepaidkaarten zijn geschikt voor incidenteel gebruik.
• De snelheid van de gegevensoverdracht hangt af van de in het tarief beschikbare mobiele telefoonstandaard: LTE biedt gebruikers snel internet en is over een groot gebied beschikbaar.
• Voor gezinnen of groepen is het cruciaal dat veel apparaten op het netwerk kunnen worden aangesloten.
• Voor langdurig gebruik moet de levensduur van de batterij hoog zijn.

Altijd en overal op het net

De uitbreiding van het LTE-netwerk vordert gestaag. In veel landen is de uitbreiding al ver gevorderd. Bovendien genieten consumenten in de hele Europese Unie van snel internet tegen lage prijzen: Sinds 2017 betalen ze geen roamingkosten meer.

Voor reizigers in binnen- en buitenland zijn dit uitstekende voorwaarden om een eigen onafhankelijk WLAN op te zetten. Dan kunnen ze meerdere apparaten tegelijk van draadloos internet voorzien en zijn ze voor het surfen niet meer afhankelijk van openbare hotspots. Een snel en veilig WLAN-netwerk voor onderweg is eenvoudig op te zetten met een mifi-router.

Wat is een mifi-router?

Een mifi-router, soms ook wel zakwifi genoemd, voorziet gebruikers van een draadloze internetverbinding. Het kleine apparaatje wordt meestal gevoed door een batterij of een netstekker en past in elke zak. Sommige varianten kunnen ook worden aangesloten op de sigarettenaansteker in de auto of bevatten een autolaadkabel bij de levering. Om een eigen WLAN-netwerk op te zetten heeft de router een simkaart met een datatarief nodig. De router zet de netwerkverbinding om in een WLAN-signaal en creëert zo een eigen radioveld waartoe verschillende smartphones, tablets of pc’s toegang hebben met het juiste wachtwoord. De internetsnelheid hangt af van het mobiele netwerk waartoe de router toegang heeft. Het 4G of LTE netwerk biedt momenteel de snelste verbinding, want de opvolger 5G is nog niet voldoende ontwikkeld.

Voordelen van mifi-router

Mifi-routers tonen hun sterke punten vooral op reis. De apparaten zorgen voor constant internet, niet alleen tijdens gezinsvakanties, maar ook tijdens zakenreizen. Dankzij krachtige mobiele Wi-Fi kunnen werknemers gemakkelijk hun taken uitvoeren op andere locaties in binnen- en buitenland. Indien nodig kan vaak meer dan tien eindapparaten op een router worden aangesloten, zolang de gebruikers het wachtwoord hebben.

Mobiele wifi-routers zijn ook praktisch voor iedereen die onlangs verhuisd is of wil verhuizen: Het opzetten van het thuisnetwerk kan enkele weken duren. Met een mifi-router en een prepaid simkaart met data flat rate kan de tijd worden overbrugd. Het voorziet bijvoorbeeld de smartphones, tablets en laptops van alle leden van het huishouden van snel internet.

Smartphones hebben ook een hotspotfunctie, maar die verbruikt veel batterijvermogen. Voor wie langere tijd onderweg is, is een WLAN-hotspot die onafhankelijk is van de smartphone een goed idee.

Zijn surfsticks een alternatief voor mifi-routers?

Net als mifi-routers zijn surfsticks kleine apparaten die met behulp van een SIM-kaart een internetverbinding tot stand brengen. Gebruikers verbinden de surfstick via een USB-verbinding met een eindapparaat, dat dan als enige toegang heeft tot internet. Meerdere eindapparaten kunnen alleen worden aangesloten als gebruikers de stick instellen als extra WLAN hotspot. Vanwege de extra inspanning is de methode geen praktisch alternatief voor mifi-routers. Een surfstick is slechts beperkt geschikt als je onderweg bent, omdat het opstarten afhankelijk is van een USB-aansluiting of een geschikte adapter. Op langere treinreizen bijvoorbeeld kan de surfstick zonder problemen worden aangesloten op de laptop . Voor personen in een nieuwe flat is de surfstick ook een geschikte tussenoplossing totdat bijvoorbeeld DSL is ingesteld. Surfsticks zijn een alternatief voor individuele gebruikers en voor meer stationair gebruik op een laptop of PC.

Waar je op moet letten bij het kopen

Een geschikte mifi-router voorziet gebruikers overal van snel internet en is zo klein dat hij in elke broekzak past. Tegelijkertijd moet hij ruimte hebben voor alle noodzakelijke verbindingen en een voldoende aantal apparaten parallel toegankelijk maken.

SIM-kaart en tarieven

Een simkaart met datatarief is nodig om de mifi-router in gebruik te nemen. Bij de meeste modellen kunnen tarieven van alle gebruikers worden gebruikt. Het is echter mogelijk dat de wifi-router van een bepaalde netwerkaanbieder alleen gebruikt kan worden met de simkaart van die aanbieder.

Het tarief kan worden opgenomen in een contract of prepaid zijn. Bij een vast contract zijn gebruikers gebonden aan de looptijd en kunnen ze het tarief niet spontaan wijzigen of opzeggen. Elke maand schrijft de provider de kosten af van de rekening van de klant. Wie de mifi-router slechts zelden gebruikt, betaalt toch de volle prijs. Vaak is de minimale looptijd een tot twee jaar, slechts enkele tarieven kunnen na een maand worden opgezegd. Bij een prepaid tarief schrijft de provider het bedrag af van het tegoed. Als de gebruiker het tegoed niet opwaardeert, zijn er geen extra kosten: Hij heeft dus volledige controle over de uitgaven. Prepaid tarieven of maandelijkse contracten zijn het meest geschikt voor lage gebruikers of beperkte gebruiksperioden, zoals op vakantie.

De tweede beslissing betreft devereiste hoeveelheid gegevens . Dit hangt ook af van het gebruikersgedrag, enerzijds van de frequentie en anderzijds van het soort gebruik. Video’s en streamingdiensten verbruiken bijvoorbeeld veel datavolume: Een uur lang streamen in hoge kwaliteit op Netflix verbruikt één gigabyte, terwijl voor het bekijken van één uur YouTube video’smet een verticale resolutie van 1.080 pixels ongeveer 1,8 gigabyte nodig is.

Volgens dit alles hebben frequente gebruikers die veel gegevensvolume per keer verbruiken het meeste nodig. Voor frequente gebruikers die hun apparaten voornamelijk gebruiken voor het schrijven van berichten of het surfen op internet, wordt een datavolume van vijf gigabyte aanbevolen. Drie gigabyte is voldoende voor incidentele gebruikers die video’s bekijken.

Mobiele radionorm

Omdat de mifi-router mobiele radiosignalen voor zijn eigen netwerk omzet, hangt desnelheid af van de mobiele radionorm van het gekozen tarief . Momenteel is de snelste mobiele telefoonstandaard met goede netwerkdekking 4G of LTE. Deze standaard maakt datatransmissie tot 300 megabit per seconde mogelijk. Hoewel 5G in theorie veel sneller is, is het netwerk nog niet in alle landen voldoende uitgebouwd om zijn volledige prestaties te leveren. Een modem dat geschikt is voor 5G kan daarom niet zonder voorbehoud worden aanbevolen.

Voor frequente gebruikers met hoge snelheidseisen die op de toekomst voorbereid willen zijn, kan de meerprijs voor een 5G-router en datatarief echter wel de moeite waard zijn. Bovendien is de dekking in sommige landen – vooral in Aziatische landen als China of Zuid-Korea – geavanceerder, zodat reizigers op die locaties profiteren van 5G. Voor de meeste gebruikers volstaat 4G echter prima: Het biedt snel internet en heeft een goede netwerkdekking, zelfs in Europese en niet-Europese landen.

3G, ook wel UMTS genoemd, is op den duur niet aan te bevelen, want deze mobiele telefoonstandaard is of wordt in sommige landen uitgeschakeld. Het vrijgekomen frequentiespectrum zal dan worden gebruikt voor het LTE-radionetwerk.

Voor iedereen die met de mifi-router wil reizen, vooral buiten Europa, is het raadzaam omop te letten op de frequenties die het apparaat kan ontvangen. Anders kan de router geen toegang krijgen tot het mobiele netwerk en geen verbinding maken. De frequentiebereiken of banden die voor de respectieve mobiele netwerken worden gebruikt verschillen van land tot land en van provider tot provider. Europa, Afrika en het Midden-Oosten hebben een soortgelijke structuur. De tweede groep omvat het Amerikaanse continent en de derde Azië en de Stille Oceaan.

WLAN-standaard

Naast de mobiele radionorm is de gebruikte WLAN-norm belangrijk voor de overdracht van de router naar het eindapparaat: Het bepaalt demaximale transmissiesnelheid en het mogelijke frequentiebereik. Wireless LAN, kortweg WLAN, is meestal gebaseerd op de IEEE 802.11 normen voor op Ethernet gebaseerde radionetwerken. Deze bestaan sinds 1997 en hebben zich sindsdien verder ontwikkeld. Latere generaties verwerken meer gegevens, verbeteren zowel het bereik als de beveiliging en zorgen voor een betere samenwerking tussen merkapparaten. Om de normen begrijpelijker te maken voor gewone consumenten kregen ze eenvoudiger benamingen: De oorspronkelijke IEEE-802.11 kreeg internationaal de naam Wi-Fi 1. De volgende generaties zijn:

• Wi-Fi 2: IEEE-802.11b
• Wi-Fi 3: IEEE-802.11g
• Wi-Fi 4: IEEE-802.11n
• Wi-Fi 5: IEEE-802.11ac
• Wi-Fi 6: IEEE-802.11ax

Bij mifi-router komen consumenten meestal de n, ac of ax standaard tegen, evenals de twee frequenties 2,4 en 5,0 gigahertz, in plaats van de bijbehorende “WLAN” aanduidingen. Alle standaarden zijn achterwaarts compatibel, zodat ze ook de nieuwere versies kunnen gebruiken met oudere eindapparaten.

De frequentiebanden hebben een bepaald aantal kanalen, waarvan de meeste elkaar overlappen – bijvoorbeeld 13 kanalen in het 2,4 gigahertz frequentiegebied. Met WLAN-radiotechnologie delen alle netwerkdeelnemers de beschikbare kanalen. Hoewel de 2,4 gigahertz frequentieband een groter bereik heeft dan de 5,0 gigahertz frequentieband, is de laatste meestal sneller met een goede signaalsterkte en -kwaliteit. Bovendien zijn de kanalen niet zo druk als in de 2,4 gigahertz band.

Hoewel de nieuwste Wi-Fi-standaarden gegevens aanzienlijk sneller verzenden, haalt geen enkele versie de opgegeven maximumsnelheden, ongeacht de leeftijd: De werkelijke transmissie hangt af van de omgevingsomstandigheden zoals muren en andere radionetwerken, het aantal deelnemers en de afstand, en haalt vaak maar een fractie van de mogelijke snelheid. Voor hoge snelheid en veiligheid is het raadzaam de nieuwste standaard te gebruiken, zoals IEEE-802.11ac of ax.

Stroomvoorziening

Mifi-routers kunnen worden gevoed door een batterij of een netadapter. Apparaten met oplaadbare batterijen kunnen overal worden gebruikt op , onafhankelijk van een externe stroombron . Zolang de batterij niet leeg is, kunnen consumenten genieten van continu draadloos internet op bijvoorbeeld stranden, in de bergen en tijdens stadswandelingen. Als je de router langdurig wilt gebruiken, kun je het beste letten op de levensduur van de batterij.

Voor eenheden met een voedingseenheid ben je gebonden aan een specifieke plaats. De modellen zijn de moeite waard voor gebruik binnenshuis of, als een geschikte aansluiting of adapter beschikbaar is, in de auto. Thuis kan het bijvoorbeeld een vast DSL-netwerk vervangen; in vakantiewoningen of hotelkamers zorgt het ook voor een netwerk.

Aantal mogelijke verbindingen

Mifi-routers verschillen ook in het aantal apparaten dat ze van draadloos internet kunnen voorzien. Terwijl sommige modellen minder dan tien apparaten toelaten, laten andere pocket wifis meer dan dertig apparaten toe. Hoe meer mensen parallel toegang tot het netwerk krijgen, hoe meer eindapparaten de router moet ondersteunen. Voor gezinnen en kleine groepen zijn minstens tien aansluitpunten aan te bevelen.

Welke verbindingen hebben mifi-routers?

Naast het simkaartslot is elke mifi-router uitgerust met een aansluiting voor de stroom. Het is raadzaam te letten op de grootte van de simkaart: Hoewel het mogelijk is om een te grote SIM-kaart door te knippen en een adapter te kopen voor een te kleine, is het gemakkelijker om al het juiste formaat te hebben – vaak een MicroSIM-kaart. Voor het opladen van de batterij is meestal een microUSB-aansluiting aanwezig. Als alternatief hebben de apparaten een aansluiting voor de netadapter of een autolaadkabel. Met een LAN verbinding kan het apparaat ook direct aan de apparaten gekoppeld worden om de transmissiesnelheid te verhogen. Sommige modellen hebben een aansluiting voor externe antennes. Een sleuf voor geheugenkaarten en een USB-poort zijn gebruikelijk op veel modellen. Met een USB kabel kun je een printer aansluiten. De bestanden op het opslagmedium zijn toegankelijk voor alle eindapparaten.

Leveringsomvang en accessoires

De leveringsomvang van mifi-routers is vaak klein. Terwijl een oplaadkabel of een voedingseenheid meestal zijn inbegrepen, vullen slechts enkele fabrikanten de router aan met accessoires zoals een SIM-kaartadapterof adapterhulpstukken.

Een SIM kaart adapter is echter een praktisch extraatje, omdat de NanoSIM kaarten van moderne smartphones niet in de MicroSIM uitsparing van de router passen. Voor wie zijn router langdurig gebruikt of de batterij zelden kan opladen terwijl hij reist, is een krachtige powerbank van geschikt.

Om het WLAN-signaal van de router extra te versterken, kunnen gebruikers desgewenst een op batterijen werkende wifi-repeater gebruiken. Deze pikt het radiosignaal van de wifi-router op en zendt het weer uit. Hierdoor kan het bereik worden vergroot en kunnen signaalonderbrekingen worden beperkt. Als alternatief kunnen consumenten het signaal versterken met een antenne als het apparaat een overeenkomstige aansluiting heeft.

De verschillende netwerken in één oogopslag

Oorspronkelijk werkte mobiele telefonie alleen via analoge spraakoverdracht. Pas de opvolger, 2G, maakte mobiele datatransmissie mogelijk. Latere generaties bieden snellere en probleemloze transmissiesnelheden. Benamingen als 3G, 4G, 5G en UMTS en LTE beschrijven de respectieve mobiele radionormen. In het volgende leer je in detail hoe de afzonderlijke normen verschillen.

2G: Het digitale begin

De mobiele telefoon standaard 2G verwijst naar het eerste digitale netwerk dat naast telefonie ook datatransmissie mogelijk maakte. Het is gebaseerd op deGSM-norm (“Global System for Mobile Communications”), die in 1992 werd geïntroduceerd en de meest gebruikte volledig digitale mobiele radionorm is. Het 2G-netwerk is vooral geschikt voor telefonie en SMS, omdat de gegevensoverdrachtsnelheid slechts 9,6 kilobyte per seconde bedraagt.

GPRS en EDGE: Efficiëntere gegevensverwerking

De GPRSstandaard (“General Packet Radio Service”) uit 2001, ook bekend als 2.5G, is een verdere ontwikkeling van het eerste 2G netwerk. Deze mobiele radio verdeelt de te verzenden informatie in verschillende pakketjes en verzendt die; wanneer hij de ontvanger bereikt, voegt hij de kleine pakketjes weer samen tot een geheel. Deze aanpak belast het netwerk alleen terwijl het pakket wordt verzonden, zodat gebruikers datavolume besparen. De transmissie bereikt een snelheid tot 54 kilobyte per seconde: Het versturen van een foto van twee megabyte duurt ongeveer vijf minuten, mits er niet wordt afgebroken.

De EDGE-norm (“Enhanced Data Rates for GSM Evolution”) of 2,75G is een verbetering van de pakketgeoriënteerde GPRS-dienst. Door efficiëntere processen zijn de transmissiesnelheden van de pakketten sterk gestegen, tot wel 220 kilobyte per seconde. Deze snelheid maakt toepassingen als e-mail of instant messenger mogelijk.

D-netwerk en E-netwerk: De oorsprong

Oorspronkelijk voorzagen de Telekom en de Vodafone voorganger D2 Mannesmann het GSM-netwerk van frequenties rond de 900 megahertz. Dit is het D-netwerk van vandaag. In het midden van de jaren negentig zette E-Plus het zogenaamde E-netwerk op en gebruikte daarvoor een frequentiebereik van 1.800 megahertz. Ondertussen beschrijven D-netwerk en E-netwerk niet langer de frequenties – alle providers gebruiken 900 en 1.800 megahertz – maar de providers. Het e-netwerk behoort tot Telefónica, de fusie van E-Plus en O2.

3G: De doorbraak

De derde generatie mobiele telefonie is het zogenaamde UMTS-netwerk, dat staat voor “Universal Mobile Telecommunications System”. Alleen de 3G mobiele radiostandaard bereikt de hoge transmissiesnelheden die mobiel internet mogelijkmaken. Samen met de radiotoegangstechnologie Wideband CDMA (“Code Division Multiple Access”) kunnen meerdere gegevensstromen tegelijkertijd worden verzonden en ontvangen, waardoor transmissiesnelheden tot 384 kilobyte per seconde mogelijk zijn.

3.5G: Verbeterde UMTS

3.5G is een verdere ontwikkeling van de UMTS-norm, maar nog geen zelfstandig netwerk. De verbeteringen omvatten HSPA en HSPA+ (“High Speed Packet Access”), elk bestaande uit een upload- en een downloadversneller. Met HSPA neemt de gegevensoverdrachtsnelheid toe tot 7,2 megabyte per seconde, terwijl met HSPA+ tot 42 megabyte per seconde kan worden bereikt. Vergeleken met de pure UMTS-standaard zorgen de uitbreidingen voor een aanzienlijk snellere internetverbinding.

4G: De snelle oplossing

De vierde generatie mobiele telefoons heet LTE (“Long Term Evolution”). Technisch gezien komt het oorspronkelijke LTE overeen met een 3,9G netwerk, maar als marketingstrategie kreeg deze technologie de naam 4G. De transmissiesnelheid is 150 megabyte per seconde en de tijdspanne tot het datapakket kan worden verzonden wordt met 20 tot 50 milliseconden verkort. Dit betekent dat ook toepassingen kan draaienzoals streams of grotere downloads die een groot datavolume hebben.

De eigenlijke 4G-norm

LTE-Advanced, ook afgekort als LTE-A of LTE+, is een uitbreiding van de LTE-standaard en komt overeen met het eigenlijke 4G-netwerk. De overdrachtssnelheden zijn enorm toegenomen met 300 tot 600 megabyte per seconde. Met een eenvoudige software-update kunnen compatibele LTE-basisstations worden opgewaardeerd naar de geavanceerde standaard.

In veel landen zorgt een technologie genaamd “carrier aggregation” voor de hoge transmissiesnelheden. Hiermee kan gelijktijdig verschillende frequentiebandengebruiken: Terwijl LTE-Advanced meestal twee banden gebruikt, gebruikt LTE-Advanced Pro minstens drie frequentiebanden. LTE-Advanced Pro, ook wel 4.5G genoemd, beheert op deze manier snelheden tot 600 megabyte per seconde en is daarmee een tussenstap naar de vijfde generatie.

5G: Technologie van de toekomst

5G is de nieuwste en snelste generatie mobiele netwerken; gegevens zouden in real time kunnen worden verzonden. De latentietijden zijn minder dan een milliseconde. Hierdoor zullen thuisgebruikers, zeggen mobiele operators, ook toepassingen als virtual reality (VR) en augmented reality (AR) kunnen gebruiken met elk 5G-geschikt apparaat.

Terwijl het 5G-netwerk in sommige landen zoals China al goed ontwikkeld is, staat het in andere landen, zoals Duitsland, nog in de kinderschoenen. Bij de invoering werken mobiele operators met de 5G-NR standaard, ook wel 5G-NSA genoemd. “NSA” staat voor Non-Stand-Alone en betekent dat het 5G-toegangsnetwerk wordt toegevoegd aan een bestaand LTE-kernnetwerk. Het werkt niet zelfstandig.