Gasbarbecue test & vergelijking

• Wat u moet weten
• Gasbarbecues blinken uit door een korte aanlooptijd, het vermijden van as en het vrijwel ontbreken van rookontwikkeling.
• Behalve de klassieke versie als barbecuetrolley zijn er ook gasbarbecues in een moderne bolvorm en als verrijdbare tafelversie.
• Om barbecueliefhebbers zo lang mogelijk van hun gasbarbecue te laten genieten, moeten ze bij de keuze van het materiaal van de behuizing en het rooster belang hechten aan robuustheid en weerbestendigheid.
• Extra uitrusting zoals een zijbrander, een achterbrander en een draaispit breidt het gamma functies uit, zodat de gasbarbecue een universeel talent wordt.

Gasbarbecues — met “vol gas” verwarmen

In het park, in de tuin of op het balkon — er is een reden waarom barbecueën een van de favoriete vrijetijdsbestedingen van de Nederlanders is. Barbecueën met familie en vrienden combineert ontspanning met plezier en is voor veel barbecuers niet alleen een gezellig ritueel, maar ook een gelegenheid om hun creatieve barbecuekunsten te ontwikkelen. Maar om de barbecue tot een succes te maken, heb je eerst de juiste grill nodig. Terwijl sommige professionele grillers zweren bij klassieke houtskoolbarbecues met hun typische rokerige aroma, zijn anderen overtuigd van hightech elektrische grills. Gasbarbecues bieden een ongecompliceerd alternatief dat ook schittert door een korte aanlooptijd. Anders dan houtskoolbarbecues en elektrische barbecues scoren ze punten met een gemakkelijk regelbare temperatuur, minder rook- of geurontwikkeling en extra uitrusting variërend van meerdere branders tot een aparte kookplaat.

Hoe gasbarbecues werken

Hoewel gasbarbecues er zijn in allerlei variaties, van eenvoudige tafelbarbecues tot luxueuze barbecuetrolleys, en van talloze fabrikanten, is het basisprincipe voor alle modellen hetzelfde. In de basisconfiguratie hebben gasbarbecues een brander, een warmtedistributiesysteem, een barbecuerooster en meestal een deksel. Terwijl goedkope gasbarbecues voorzien zijn van een enkele centrale brander, hebben hoogwaardige modellen zijbranders die vonken van druipende vloeistoffen voorkomen. Modellen met meerdere branders bereiken bijzonder gelijkmatige temperaturen over het hele oppervlak van het rooster en dus ook een beter grillresultaat.

Anders dan houtskool- of elektrische barbecues verwarmen gasbarbecues met gas, meestal propaan of butaan, dat in een fles of gastank zit. Om uit de container te ontsnappen wordt het gas door middel van een slangsysteem met de brander verbonden en ontstoken. Hiervoor is slechts een enkele ontstekingsvonk nodig; de vlam wordt dan in stand gehouden door het binnenstromende gas. De gasbrander onder het grillrooster verwarmt het zonder vet te verbranden. Bovendien zorgt de brander ervoor dat de hete lucht goed verdeeld wordt, zodat het voedsel optimaal gaar wordt.

Afhankelijk van het model wordt de warmte verdeeld via een buizensysteem, lava of keramische stenen of verwarmde metalen platen. Gasbarbecues met een buizensysteem hebben talrijke kleine gaatjes waaruit het gas stroomt om de branders te voeden. De lavastenen worden ook verwarmd door de vlammen, maar omdat ze de warmte goed opslaan, geven ze ook nadat de vlam gedoofd is nog warmte af. Als het vet en de sappen van het gegrilde voedsel op de stenen druipen, ontstaan er geen schadelijke dampen zoals bij houtskoolbarbecues, maar ze kunnen wel opvlammen. Om dit te voorkomen vangen sommige moderne gasbarbecues de druipende vloeistof op in een schaaltje. Dit wordt voor gebruik met water gevuld, zodat het vet erin afkoelt zonder te kleven. Grills met een groot oppervlak gebruiken daarentegen een andere methode: ze verhitten een metalen plaat. Omdat het voedsel van de vlam gescheiden is, is het druipende vet geen probleem.

De gebruikers leggen het voedsel op het rooster of het warmhoudrooster. Het deksel boven het rooster houdt de ontstane hitte vast en maakt gelijkmatig koken van alle kanten mogelijk. Als je grilt met gesloten deksel, kun je de temperatuur binnenin de kookkamer controleren met een thermometer en het warmteniveau naar behoefte regelen met de drukregelaar.

Nauwelijks as, vuil en aanlooptijd — De voordelen ten opzichte van houtskool en elektrisch

Omdat barbecueën voor veel gepassioneerde grillers gelijk staat aan een wereldbeschouwing, is het niet verwonderlijk dat er tussen hen een geloofsoorlog woedt. Over de vraag naar de werkingswijze, d.w.z. elektrisch, houtskool of gas, lopen de meningen uiteen. Terwijl traditionele grillers zweren bij het oorspronkelijke gevoel met houtskool en aanmaakblokje, houden liefhebbers van de elektrische barbecue de mogelijkheid open om de barbecue naar binnen te verplaatsen bij slecht weer. In vergelijking daarmee moet je voor een gasbarbecue iets dieper in de buidel tasten. Afhankelijk van het model kosten houtskoolbarbecues tussen 10 en 250 euro, terwijl de prijzen voor gasbarbecues beginnen bij 50 euro en oplopen tot 1000 euro. Hoewel gasbarbecues veel duurder zijn in aanschaf, zijn de gebruikskosten lager. Het gas is uiteindelijk goedkoper dan de gebruikskosten voor houtskool en aanmaakblokjes.

De gemakkelijk te bedienen gasbarbecues bieden veel voordelen boven houtskool- en elektrische versies. Anders dan houtskoolbarbecues zijn ze meteen klaar voor gebruik: Gasbarbecuers steken hun brander aan en leggen worst, biefstuk, enzovoort binnen een paar minuten op het hete rooster, terwijl houtskoolgrillers minstens een half uur nodig hebben om de gewenste temperatuur te bereiken. Omdat er geen tijdrovende verlichting nodig is, is de aanlooptijd veel korter. Overigens geldt hetzelfde voor het uitschakelen van de grill: zodra de gebruiker de gastoevoer met de draaiknop uitschakelt, koelt de grill (met uitzondering van lava grills) binnen een half uur af. Met een houtskoolgrill, daarentegen, moeten de gebruikers wachten tot de houtskool is uitgebrand.

Rustiek aroma ook bij gasbarbecues

Wil je niet zonder het typische hout- en rookaroma, gebruik dan gewoon andere houtsoorten. Wanneer ze bevochtigd of in aluminiumfolie gewikkeld zijn, scheppen kleinere rookchips of grovere houtsnippers een soortgelijke rokerige atmosfeer als houtskoolbarbecues wanneer het deksel gesloten is.

Een gasbarbecue bedienen is niet alleen gemakkelijker, maar ook veiliger vergeleken met houtskoolbarbecues. Elektrische ontsteking gaat met een druk op de knop en een veiligheidsklep sluit de gastoevoer af zodra de vlam dooft. Omdat er geen gevaar is voor een steekvlam, zelfs niet bij verkeerd gebruik, zoals bij houtskoolbarbecues, is het gevaar voor verwondingen ook veel kleiner. In plaats van voortdurend houtskool toe te voegen om de temperatuur op peil te houden, kan de warmte op gasbarbecues op een ontspannen manier geregeld worden via een traploze regelaar. Door de gelijkmatige verdeling van de warmte is het roosteren ook gelijkmatiger, met betere grillresultaten tot gevolg. Omdat de gasvlammen regelbaar zijn, kan de temperatuur gemakkelijk worden aangepast aan het te grillen voedsel.

Een groot voordeel voor alle terras- en balkonliefhebbers is de geringe rookuitstoot van gasbarbecues. Anders dan bij houtskoolbarbecues is het niet nodig het vuur met water te blussen of de sintels lang te laten uitbranden. Ook is het niet nodig dat druipend vet as opdwarrelt. Enerzijds maakt dit het koken veel gezonder, anderzijds ook het schoonmaken gemakkelijker, want as noch roet hoeven verwijderd te worden.

Van de compacte tafelbarbecue tot de luxueuze barbecuetrolley — De bouwsoorten

Afhankelijk van de ruimte en de barbecue-eisen wordt onderscheid gemaakt tussen drie verschillende barbecue varianten:

Lava of infrarood? De juiste technologie

Afhankelijk van persoonlijke voorkeur kan een lavasteengasbarbecue die de klassieke houtskoolsmaak brengt of een bijzonder snelle en hete infraroodbarbecue geschikt zijn:

Grootte, materiaal en prestaties — de belangrijkste aankoopcriteria

Omdat de aanschaf van een gasbarbecue een grote investering is, is het belangrijk vooraf een aantal aankoopcriteria te overwegen, van uiterlijke kenmerken zoals de vorm, de afmetingen en het materiaal tot het vermogen en het aantal branders.

Doorslaggevend voor de standplaats: grootte, vorm en gewicht

Rechthoekige gasbarbecues komen het meest voor, omdat hun grotere grilloppervlakken en zijplanken meer ruimte bieden dan ronde modellen. Er zijn meestal minstens twee gasbranders onder het grilloppervlak, zodat verschillende gerechten tegelijk bereid kunnen worden. De ronde vorm, ook wel kogelgrill genoemd, is eerder uitzondering dan regel.

De keuze van de grootte hangt vooral af van de ruimte die de barbecuers ter beschikking staat en van het gewoonlijke aantal mensen op de barbecuefeesten. De gebruikelijke werkhoogte van gasbarbecues is tussen 80 en 90 centimeter. Modellen met meerdere branders en verdere uitrusting zijn meestal wat groter. Als je je gasbarbecue mee wilt nemen op uitstapjes, moet je voor een compacter model gaan.

Omdat het duwen van de gasbarbecue meer of minder inspanning vraagt, afhankelijk van het model, zijn zwenkwieltjes onmisbaar vanaf een bepaalde grootte of gewicht. Vanaf 35 kilo moet de gasbarbecue minstens twee wielen hebben, vanaf 50 kilo vier wielen, zodat de barbecue door één persoon verplaatst kan worden. Standaardgasbarbecues wegen tussen 35 en 50 kilo in de lichte versie en tussen 50 en 60 kilo in de zware versie. Afhankelijk van de uitrusting kunnen gasbarbecues tot 100 kilo wegen. Kleinere tafelmodellen, daarentegen, wegen soms maar tussen de twee en drie kilo. Ook het gewicht van de gasfles mag niet vergeten worden: Wanneer ze gevuld zijn, wegen ze gemiddeld 22 kilo.

Doorslaggevend voor de hoeveelheid: het grilloppervlak

Het grilloppervlak is de oppervlakte van het rooster. Om te voorkomen dat kleiner voedsel erdoor valt, moeten de afzonderlijke repen niet te ver uit elkaar staan. Afhankelijk van je grillgewoonten is een andere maat geschikt: als het rooster te klein is, zullen de gebruikers niet genoeg voedsel tegelijk kunnen bereiden. Is het daarentegen te groot, dan verbruiken ze onnodig energie. De ideale grootte hangt enerzijds af van het aantal personen, want hoe meer mensen er bediend moeten worden, hoe meer ruimte de grill moet bieden. Aan de andere kant hangt het ook af van het gewenste grill-voedsel. Biefstukken (150 tot 200 vierkante centimeter per persoon) nemen bijvoorbeeld meer plaats in dan worstjes (80 tot 120 vierkante centimeter per persoon).

Reken op een grilloppervlak van 90 tot 480 vierkante centimeter per persoon. De volgende maten worden aanbevolen voor verschillende aantallen mensen:

• Kleine grillrooster voor 2 tot 3 personen: 360 tot 960 vierkante centimeter voor vis en vlees of 200 tot 800 vierkante centimeter voor worst.
• Middelgroot grillrooster voor 4 tot 6 personen: 720 tot 2.900 vierkante centimeter voor vis en vlees of 400 tot 2.400 vierkante centimeter voor worst
• Grote grillrooster voor 7 tot 10 personen: 1.400 tot 4.800 vierkante centimeter voor vis en vlees of 800 tot 4.000 vierkante centimeter voor worst

Wie regelmatig barbecuet voor grote groepen van minstens 25 personen, plus bijgerechten, heeft een grilloppervlak nodig van ongeveer 12.000 vierkante centimeter. Grote grilloppervlakken worden meestal in verschillende roosters verdeeld, zodat de gebruikers ook kleinere oppervlakken kunnen verwarmen als ze niet voor grote groepen mensen koken.

Doorslaggevend voor uiterlijk en duurzaamheid: Het materiaal

Bij de keuze van de juiste gasbarbecue speelt ook het materiaal een belangrijke rol, want dat beïnvloedt niet alleen het uiterlijk, maar ook de stevigheid en duurzaamheid van de gasbarbecue.

De behuizing: goedkoop plaatstaal of duurzaam roestvast staal?

Voor het lichaam van een gasbarbecue worden verschillende materialen gebruikt, die vooral punten moeten scoren met robuustheid, duurzaamheid en weerbestendigheid, want de barbecue staat meestal enkele maanden buiten. Lager geprijsde gasbarbecues gebruiken vaak staal of plaatstaal met poedercoating ter bescherming tegen roest, terwijl fabrikanten in het hogere prijssegment roestvast staal gebruiken. De volgende materialen worden het meest gebruikt voor de behuizing van het rooster:

• Aluminium: Het UV- en corrosiebestendige materiaal is betrekkelijk licht en dus ideaal om te vervoeren. Hoewel aluminium er aan de buitenkant heel hoogwaardig uitziet, is het gevoelig voor krassen.
• Roestvast staal: Dankzij zijn robuuste, duurzame en even hitte- als weerbestendige eigenschappen is roestvast staal bijzonder populair. Omdat vuil en bacteriën er geen vat op kunnen krijgen, is het gemakkelijk schoon te maken en bovendien hygiënisch voordelig. Het prijs-intensieve materiaal biedt maximale roestbescherming, maar is ook aanzienlijk zwaarder dan andere materialen.
• Keramisch: Keramische barbecues behouden hun vorm, zelfs bij zeer hoge temperaturen, en slaan de warmte bijzonder lang op. Anderzijds duurt het vrij lang voor het materiaal opgewarmd is. Keramiek is ook erg zwaar.
• Staal: Het robuuste en gemakkelijk te onderhouden staal is niet alleen erg zwaar, maar ook stevig en daardoor ongevoelig voor beschadigingen en invloeden van buitenaf, zoals stoten. Het materiaal is echter gevoelig voor roest en verwering, en daarom heeft het een coating nodig.
• Chroom: Als coating beschermt het tegen roestschade. Maar om te voorkomen dat de coating afbladdert, moet de barbecue zorgvuldig onderhouden worden. Chroom is goedkoper dan roestvast staal, maar kan een nikkelallergie opwekken.
• Email: Metalen modellen zijn vaak voorzien van een laag email, waardoor ze ongevoelig zijn voor roest. Het gladde oppervlak van de keramische samenstelling vergemakkelijkt het schoonmaken en werkt bacterie-werend, maar het is niet breukvast.

Het grillrooster: roestvast staal, gietijzer of gecoat?

De kwaliteit van het grillrooster is van invloed op de warmteverdeling en de reiniging. De meest voorkomende materialen zijn roestvast staal, gietijzer en chroom of email. Om ervoor te zorgen dat het grillrooster de hoge temperaturen kan weerstaan, moet het materiaal van bijzonder hoge kwaliteit zijn. Het (roestvast) stalen rooster is bijzonder gemakkelijk schoon te maken. Ambitieuze professionele barbecuefans, daarentegen, zijn beter af met een rooster van gietijzer.

Doorslaggevend voor het grillresultaat: vermogen en aantal branders

De prestaties van de branders zijn belangrijk voor een optimaal grillresultaat. Gespecificeerd in kilowatt geeft de informatie over hoeveel gas er per uur verbrand wordt (in de som van alle branders). Als de output in kilowattuur wordt gegeven, heeft de waarde betrekking op de hoeveelheid energie die in één uur in warmte wordt omgezet. Gasbarbecues met een hoog vermogen worden daarom heter en warmen sneller op. Hoe efficiënter de gasbarbecue, hoe optimaler het gebruik van brandstof. Naarmate de afmetingen van het model toenemen, neemt ook het gasverbruik toe. Terwijl kleine gasbarbecues tussen de 3 en 6 kilowatt hebben, hebben grotere modellen met minstens vier branders 15 tot 24 kilowatt. Als je maar zelden barbecuet, kun je kiezen voor een zwakkere gasbarbecue van twee tot vier kilowatt. Professionele grillers, daarentegen, kiezen best een model met minstens 17 kilowatt. Het gemiddelde ligt rond de tien kilowatt.

De kracht van de gasbarbecue hangt niet alleen af van hoe lang het duurt om te grillen, maar ook van hoeveel voedsel tegelijk bereid kan worden. Het belangrijkste is dat het grilloppervlak gelijkmatig verwarmd kan worden om gelijkmatig grillen te garanderen. Idealiter moet de gastoevoer traploos instelbaar zijn voor de gewenste temperatuur. Het moet ook mogelijk zijn om de branders onafhankelijk van elkaar te regelen. Het is vooral praktisch als de gasbarbecue meerdere verbrandingskamers heeft. Enerzijds kunnen de gebruikers zo de hitte gelijkmatig over het hele oppervlak van het rooster verdelen, maar anderzijds kunnen ze die ook afzonderlijk in verschillende zones regelen om verschillende gegrilde gerechten tegelijk op de juiste hitte te roosteren. Terwijl biefstukken, bijvoorbeeld, meer hitte kunnen verdragen, vereisen delicater gegrild voedsel, zoals groenten, een zachtere warmtetoevoer. Het aantal branders alleen is geen garantie voor hoge temperaturen, want een paar krachtige branders genereren meer hitte dan een aantal minder krachtige. Uiteindelijk hangt de temperatuur die werkelijk bereikt kan worden ook af van de constructie of isolatie van de gasbarbecue.

Gasbarbecues van hoge kwaliteit hebben meestal meerdere branders. De hoofdbrander, het hart van de gasbarbecue, bevindt zich direct onder het grilloppervlak. Deze is uitgerust met zogenaamde vlamafleiders die hem beschermen tegen druipend vet, dat de gasmondstukken kan verstoppen en fakkels kan veroorzaken. Gemiddeld worden er in totaal twee tot vier branders geïnstalleerd. Hoe groter de gasbarbecue, hoe meer branders die moet hebben. De meeste branders zijn gemaakt van roestvast staal of gietijzer.

Het hangt allemaal af van de technologie: Elektrische versus piëzo-ontsteking

Bij ontstekingstechniek wordt onderscheid gemaakt tussen elektrische en piëzo-ontsteking. Bij de eerste wordt de ontstekingsvonk opgewekt door een stroombron, meestal een kleine batterij. Gasbarbecues met piëzo-ontsteking daarentegen start je eenvoudig en veilig met een druk op de knop.

Voor het hogere budget — de extra uitrusting

Sommige gasbarbecues hebben extra functies die het scala aan functies uitbreiden en het gebruik vereenvoudigen. Met een beetje optionele extra uitrusting kan de gasbarbecue multifunctioneel gebruikt worden.

Zijbrander: Het extra kookgedeelte bevindt zich buiten de eigenlijke grill, dient om voedsel te verwarmen en is de moeite waard voor wie parallel aan het vlees bijgerechten of sauzen op de grill wil bereiden. Vergelijkbaar met een klein keukentje voor buitengebruik, kun je met de zijbrander complete menu’s maken.

Draaispit: Gerechten zoals sjasliek, speenvarken, kippen en kebab zijn beter af op het draaiende spit dan op het grilloppervlak. Zo wordt het vlees van alle kanten gelijkmatig verhit, terwijl de sappen uit het gebraad voor een smakelijke korst zorgen. Gewoonlijk wordt het spit rondgedraaid door een elektrische motor, en vereist het een stroomvoorziening via oplaadbare batterijen of een aansluiting op het stroomnet.

Achterbrander: Een achterbrander, ook wel rotisseriebrander genoemd, wordt op de achterwand van het rooster geplaatst en vergemakkelijkt het grillen van spiesen. Door deze extra warmtebron blijven de spiesjes lang knapperig en sappig.

Hete plaat: De grillplaat werkt ongeveer zoals een racletteplaat. Deze is gemaakt van doorlopend gietijzer en is bijzonder geschikt voor steaks en kleiner gegrild voedsel, zoals groenteplakjes.

Flavorizer-staven: De metalen staven op de branders zijn gevuld met een vloeistof, zoals whisky of bier, die tijdens het grillen verdampt en het aroma op het voedsel afgeeft.

Bovendien kan uitrusting zoals gietijzeren grillplaten, pannen, Dutch ovens, pizzastenen en groentemanden gebruikt worden, zodat de gasgrill een all-round-talent wordt. De volgende accessoires mogen echter nooit ontbreken bij de basisuitrusting:

• Barbecuebestek waaronder spatel, tang en vork
• Barbecuehandschoenen
• Barbecueschort
• Reinigingsborstel
• Beschermhoes tegen weersinvloeden
• Thermometer

Een bestekhouder, d.w.z. een haak aan de zijkant van de barbecue, is ook praktisch voor het ophangen van barbecuebestek, schorten en dergelijke.

Tips voor veilig gebruik van gasbarbecues

Barbecueën betekent open vuur en intense hitte, en daarom is een barbecue een potentiële bron van gevaar die nooit onderschat mag worden. Speciale aandacht moet besteed worden aan gasbarbecues, want die gebruiken een licht ontvlambaar, onder druk staand gas. Een juiste en verantwoorde omgang is essentieel. De gasfles, verbindingen en leidingen moeten goed vastzitten en goed functioneren. Gebruikers kunnen lekken opsporen door bijvoorbeeld de slangen met zeepwater af te borstelen. Er vormen zich kleine belletjes op de getroffen plaatsen zodra de gasfles geopend wordt. In dit geval is vervanging door een specialist noodzakelijk. Gebruikers moeten ook altijd het deksel van de gasbarbecue openen voor ze de gasfles aanzetten, want er kan zich daaronder een gevaarlijke concentratie gas hebben opgebouwd, die in vlammen kan uitbarsten. Als er iets op de barbecue vlam vat, is het belangrijk dat je eerst de gasfles sluit om de gastoevoer af te sluiten.

Gasflessen vallen onder de Europees Richtlijn 89/655/EEG inzake veiligheid en gezondheid bij het gebruik door werknemers van arbeidsmiddelen op de arbeidsplaats, wat betekent dat ze goedgekeurd en regelmatig gecontroleerd moeten worden. Ze moeten bewaard worden in een geventileerde, schaduwrijke ruimte, beschermd tegen hitte en vorst, bijvoorbeeld op het balkon, maar nooit in de kelder, zodat er bij lekkage geen gevaarlijke gasconcentratie ontstaat: Er zou ontploffingsgevaar zijn. Verder moeten gasflessen altijd beschermd worden tegen beschadiging door omvallen of neervallen, d.w.z. ze moeten rechtop staan.

Vuildeeltjes kunnen de werking van de drukregelaar beïnvloeden, waardoor de druk van het gas vermindert, wat ook vlamoverslag kan veroorzaken. Als je geen risico wilt nemen, zoek dan naar gasbarbecues met een dubbele drukregelaar. Een ander zwak punt zijn de gasslangen, waar door veelvuldig buigen scheurtjes kunnen ontstaan waaruit gas ontsnapt. Om dit te voorkomen is het raadzaam een slangbreukbeveiliging te gebruiken die de gastoevoer afsluit als dat nodig is. Beschadigde onderdelen moeten onmiddellijk en, in het beste geval, professioneel vervangen worden. Controleer bovendien altijd de fabricage-datum van de slangen, die niet ouder mag zijn dan tien jaar en idealiter niet ouder dan vijf jaar.

Voor een altijd frisse barbecue-ervaring — De gasbarbecue schoonmaken

Omdat er geen houtskool gebruikt wordt, zijn gasbarbecues bijzonder gemakkelijk te hanteren en schoon te maken. Je hoeft niet alleen de houtskool niet weg te gooien, maar ook de vervelende rook die zich op het toestel verzamelt. Na het grillen, d.w.z. zodra het rooster helemaal is afgekoeld, maak je het rooster schoon met een zachte spons en wat afwasmiddel om etensresten en vet te verwijderen. Als de vervuiling op het grillrooster hardnekkiger is, kunnen gebruikers het ’s nachts in vochtig krantenpapier wikkelen, waardoor het de volgende dag gemakkelijk te verwijderen is. Een andere mogelijkheid is om het rooster met gesloten dek weer kort op vol vermogen te zetten en het vuil op het rooster weg te branden. Het droge residu kan dan met een messing borstel afgeborsteld en afgespoeld worden.

Daarna maken de gebruikers het deksel en de vetopvangbak schoon. De behuizing van het rooster kan met water worden afgewassen. Voor het schoonmaken mogen geen chemische stoffen of krassende sponzen gebruikt worden, want die kunnen het materiaal beschadigen. Als algemene regel geldt dat schoonmaken pas tijdrovend wordt als er lange tijd niet voor de barbecue gezorgd is. In de regel volstaat een grondige reiniging van de gasbarbecue voor en na het hoofdseizoen en om de twee tot vier weken als die regelmatig gebruikt wordt.

---

Afbeeldingen 1-11: © FinalCheck